Από την Βικτωριανή εποχή που το μαυρισμένο δέρμα ήταν ταμπού και δεν αποδείκνυε αριστοκρατική καταγωγή μέχρι σήμερα που το diversity είναι το κλειδί, τα πρότυπα ομορφιάς έχουν αλλάξει πολύ κι αυτό συμβαίνει για πολλούς λόγους.

Δεν είναι μόνο το internet που έχει βοηθήσει σε αυτό, αλλά και η εξέλιξη της κοινωνίας μας που όσο περνούν τα χρόνια «μαθαίνει» να αποδέχεται το διαφορετικό. Δεν είναι τυχαίο πως περίπου το 1900 ήταν ταμπού το να έχεις μαυρισμένο δέρμα γι'αυτό και οι αριστοκράτισσες της εποχής κυκλοφορούσαν με ομπρέλες. Ο ήλιος ήταν σημάδι εργασίας και σκλαβιάς κάτι που άλλαξε 20 με 30 χρόνια μετά όταν πλέον οι μαύροι δεν ήταν πλέον σκλάβοι αλλά πολίτες μιας πιο μοντέρνας κοινωνίας. Το ίδιο συνέβη και με το ντύσιμο των γυναικών όταν οι Σουφραζέτες στην Αγγλία και την Γαλλία αποκωδικοποίησαν το πιο ελαφρύ ντύσιμο πράγμα ανήκουστο για την εποχή όταν το layering και τα φορέματα «τούρτες» ήταν το thing.

Από το ντύσιμο, την συμπεριφορά, τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις αλλά και τον τρόπο ζωής, τα πρότυπα ομορφιάς έχουν αλλάξει και αλλάζουν συνεχώς είτε το θέλουμε είτε όχι. Από τις πρώτες κιόλας πασαρέλες σχεδιαστών τα μοντέλα είθισται να είχαν καμπύλες όμως αυτό άλλαξε λίγα χρόνια αργότερα όταν το skinny έγινε η νέα μόδα, κάτι που «έφυγε» και ξανά «ήρθε» αρκετές φορές μέχρι και σήμερα που βλέπουμε το diversity στα περιοδικά αλλά και στον χώρο της μόδας που από πάντα λειτουργούσε με αρκετό πουριτανισμό.
Το nudity ήταν επίσης κάτι που θεωρούνταν ταμπού όμως επίσης άλλαξε με το πέρασμα των χρόνων και την απελευθέρωση τόσο της γυναίκας όσο και του γυναικείου γυμνού σώματος. Τα πρότυπα ποτέ δεν είχαν όμως φύλο. Επηρέαζαν άνδρες και γυναίκες και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να «αλλοιώνουν» και να αναδιαμορφώνουν τα όσα ξέραμε σαν κλασσικά. Κάποτε κρύβαμε κάθε μικρή ατέλεια γιατί δεν ήταν αποδεκτό αλλά κατακριτέο, δεν ήταν νορμάλ αλλά περίεργο.

Η μουσική και η κινηματογραφική βιομηχανία βοήθησαν πολύ στην δημιουργία προτύπων ομορφιάς τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες κάτι που πολλές φορές έφτασε στα όρια της παρεξήγησης με την θεοποίηση ειδώλων που ναι μεν άφησαν εποχή αλλά μετέτρεψαν την κοινωνία σε μια συνεχή αναζήτηση του ιδανικού κάτι που ακόμα κι αν κοιτάξουμε το τώρα δεν απέχει πολύ, με την διαφορά ότι έχει προστεθεί η τηλεόραση και τα Social Media στις βιομηχανίες που επηρεάζουν κατά πολύ τα πρότυπα ομορφιάς.

Σήμερα και κάθε μέρα από δω και πέρα, είμαστε ένα βήμα πιο κοντά στο να κάνουμε normalize τις ατέλειες μας, του να αποδεχόμαστε το δέρμα μας με τα σπυράκια και τα σημάδια του, το σώμα μας με ραγάδες και ουλές, τον έρωτα που δεν γνωρίζει φύλο και την ταυτότητα του καθενός μας. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό καθώς η εμφάνιση του καθενός μας δεν αλλάζει και δεν επηρεάζει αυτό που πραγματικά είμαστε μέσα μας.

Until next time #nothinker μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου γι αυτό που είσαι και να μην έχεις πρότυπα ομορφιάς αλλά πρότυπα που θα σου «ξύνουν» το μυαλό να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος
Xoxo
Elena Vafeiadi