Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ζοριστεί όλοι πολύ αυτή την περίοδο -ή καλύτερα να πω τον τελευταίο χρόνο- και ήθελα έτσι να δω κάποιες σειρές πιο ανάλαφρες ώστε να ξεφύγει λίγο το μυαλό μου από την καθημερινότητα. Έτσι κατέληξα με ποπκορν και κρασί στον καναπέ να βλέπω τις παρακάτω:

THE BOLD TYPE:

Εδώ στο γραφείο της no thinkin οι απόψεις διίστανται με αυτήν την σειρά, εμένα μου φαίνεται πολύ ροζ ενώ στα κορίτσια ευχάριστη και ωραία. Παρόλα αυτά την ξεκίνησα και την συνεχίζω και θα συμφωνήσω ότι είναι πολύ διασκεδαστική σειρά. Η ιστορία αφορά τρεις φίλες στην μαγική  Νέα Υόρκη που γνωρίστηκαν καθώς δουλεύουν στο περιοδικό  Scarlet, το οποίο είναι σαν το παλιό και αγαπημένο σε όλες Cosmopolitan απλώς με άλλο όνομα. Επίκαιρη σε θέματα που απασχολούν τους νέους του σήμερα γεμάτο ιστορίες έρωτα, αγάπης, εξερεύνηση της σεξουαλικής τους ταυτότητας και όνειρα για το μέλλον και για την ανεξαρτησία τους. Μέσα από όλες τις άσχημες ή όμορφες στιγμές που βιώνουν, η δύναμη της φιλίας τους είναι αυτή που φαίνεται να ξεχωρίζει και σε κάθε επεισόδιο θα τις δεις να απομονώνονται στην γκαρνταρόμπας της εταιρείας και να μοιράζονται τα νέα τους κλαίγοντας ή γελώντας αγκαλιά.

THE OUTSIDER:

Η σειρά είναι βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Stephen King είναι μια σειρά γεμάτη ένταση και φαντασία. Η ιστορία ξεκινά με την δολοφονία ενός μικρού παιδιού στην Οκλαχόμα με ύποπτο τον προπονητή της τοπικής ομάδας μπέιζμπολ ,ύστερα από καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων και μελέτη στοιχείων. Ενώ ο ύποπτος συλλαμβάνεται, ένα βίντεο διαρρέει που τον τοποθετεί σε άλλη πόλη την ώρα του φόνου το οποίο φέρνει τα πάνω κάτω για το πως μπορεί ένας
άνθρωπος να βρίσκεται σε δυο μέρη ταυτόχρονα, εκτός αν δεν είναι άνθρωπος. Είναι αρκετά sci-fi σας προειδοποιώ, αλλά να μου
πεις μήπως η κατάσταση που ζούμε τώρα αν την βλέπαμε σαν θεατές δεν θα πιστεύαμε πως είναι ψέμα;

THE BRIDGERTON:

Λίγο η θύμηση του Gossip Girl, λίγο το ταξίδι στην εποχή του 1800 , λίγο η γεύση από τις 50 αποχρώσεις του γκρι με καθήλωσαν με αυτήν την σειρά που όσο παρακολουθούσα έλεγα στον εαυτό μου είναι δυνατόν να έχω κολλήσει με μια τόσο αναμενόμενη σε πλοκή σειρά; Τίγκα στο παραμύθι και
στον ρομαντισμό, αν εξαιρέσεις την πραγματικότητα για την θέση της γυναίκας, που εκείνη την
εποχή καταπιεζόταν τόσο από τον ασφυκτικά στενό κορσέ της για την «τέλεια μέση» μέχρι την
παλαιική γνώμη της κοινωνίας για το πως να βρει τον εξαιρετικό άντρα που θα της παρέχει ευτυχία,
με την ασφάλεια τον γάμο και τα παιδιά.. μήπως τελικά όχι και τόσο παλαιική γνώμη; Γενικά πολύ ευχάριστη σειρά, με φοβερό soundrack το οποίο προτείνω να ακούσετε https://www.youtube.com/watch?v=ngbdH0UWIHc&list=PLMmGHnPc3uPchkennqSDXZRjhryd2L57r

WORKING MOMS:

Αυτή τη σειρά την αγάπησα, παρόλο που δεν ταυτίζομαι καθώς δεν είμαι μητέρα. Ένα γκρουπ από εργαζόμενες μητέρες που γνωρίζονται στο ομαδικό μάθημα mommy and me που παρακολουθούν, μοιράζονται δυσκολίες και ανησυχίες με μια δόση χιούμορ. Αρκετά ρεαλιστική η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν θα έλεγα με κέρατο, απολύσεις, υπερωρίες, κλάμα μωρών, εφηβικές δυσκολίες κτλ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το πως καταφέρουν να σε κάνουν να γελάς σε κάθε επεισόδιο παρόλα αυτά. Όλες ζουν το δράμα τους όμως το αντιμετωπίζουν όπως φαντάζομαι η κάθε εργαζόμενη μητέρα στο τέλος της ημέρας κάνει και στην πραγματική ζωή. Working Moms = Super Moms

Until Next Time #NoThinker
Love,
Mirketa